دکتر علیرضا همتی درباره آموزش مجازی در دوران شیوع کرونا گفت: از زمان شیوع ویروس کرونا بسیاری از کشورهای جهان سیاست تعطیلی تمامی مقاطع تحصیلی و موسسات آموزشی را در اولویت برنامه­‌های خود قرار دادند. از آنجایی که نظام آموزشی شالوده و زیر بنای تقویت و پرورش نیروی انسانی ماهر و متخصص در تمام زمینه های علوم شناختی، رفتاری و سیاسی هر کشوری قلمداد می‌شود تعطیلی آن در دراز مدت آسیب­‌های و پیامدهای منفی را در بر خواهد داشت، از این رو در دانشگاه­‌های پیشرفته دنیا آموزش الکترونیک محوریت اصلی برنامه آموزشی به صورت غیر حضوری خواهد بود.

وی افزود: برگزاری کلاس‌­های غیر حضوری یا همان مجازی، بدلیل تفاوت در زیر ساخت­‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات، معضلی را برای برخی دانشگاه‌های کشور ایجاد کرد. طبق فرمایشات حکیمانه مقام معظم رهبری که فرمودند " یک رزمایش عمومی در این زمینه لازم است و این یک دستاورد است. اگر این دستاوردها را داشته باشیم، بلا برای ما تبدیل می‌شود به نعمت و تهدید تبدیل می‌شود به فرصت" برخی دانشگاه‌ها با دراختیار داشتن زیرساخت­‌های مناسب توانستند با مدیریت و برنامه­‌ریزی دقیق از همان اوایل شیوع ویروس کرونا، پایه‌های آموزش‌های آنلاین را ایجاد کنند.

همتی ادامه داد: در دانشگاه‌ علم و صنعت ایران از گذشته سیستم آموزش مجازی و زیرساخت‌های مناسب در بستر LMS وجود داشته که با شیوع ویروس کرونا و همت ریاست محترم دانشگاه و سایر معاونین و مدیران این زیرساخت‌ها تقویت شد  اما با یک سری از مشکلات در زمینه آشنایی و نحوه استفاده از این نوع سیستم آموزشی جهت دانشجویان روبه‌رو بوده‌­ایم. ذکر این نکته حائز اهمیت است که دانشجویانی که از ابتدا یه صورت غیرحضوری پذیرش و وارد دانشگاه می‌شوند به این باور رسیده‌­اند که باید به صورت مجازی و غیر حضوری دروس خود را بگذراند اما سایر دانشجویان که تا قبل از این موضوع در کلاس­‌های حضوری شرکت داشته­‌اند تغییر رویه به یکباره و قبولاندن کلاس غیر حضوری یک معضل اساسی بوده است. برای این که بتوانیم آموزش مجازی را به آموزش حضوری نزدیک کنیم از دانشجویان خواستیم که در صورت تمایل از دوربین و یا میکروفون استفاده کنند و حتی بعد از ساعت کلاسی می توانند با هماهنگی استاد مربوطه به صورت ایمیلی یا تماس تلفنی با دفاتر اساتید سوالات خود را مطرح کنند.

عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه علم‌ و صنعت بیان کرد:  این شیوه تدریس در دو سه هفته اول خیلی سخت بود زیرا هم از لحاظ زمان در مضیقه بودیم و هم از لحاظ تفهیم مطالب درسی، اما با کمک ابزارهای کمک آموزشی تلاش کردیم فاصله میان آموزش حضوری و مجازی را کاهش دهیم. با گذشت زمان، مشکلات کمتر شد و دانشجویان هم بیشتر توانستند با این فضا آشنا شوند و خود را با فضای مجازی وفق دهند.