در ماه ژانویه (دی ۹۸) وقتی دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا رسما از طرح موسوم به «معامله قرن» رونمایی کرد، از هیچ مقام فلسطینی برای شرکت در کنفرانس مطبوعاتی کاخ سفید دعوت به عمل نیامد.
ترامپ صحنه کنفرانس را با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی سهیم شد و این دو سند ۱۸۱ صفحه ای را بررسی کردند که وانمود می کند به عنوان نقشه راهی برای راهکار دو دولت به کار می آید، اما در واقعیت، سندی است که فلسطینی ها را از حق خود محروم می کند و ادعای تل آویو درمورد شهرک های غیرقانونی اش را به رسمیت می شناسد.
جهان پس از ارائه این سند، شوکه شد و اروپا مات و مبهوت ماند. آمریکا رسما خواستار الحاق بخش های وسیعی از کرانه باختری به سرزمین های اشغالی شد.
این طرح، برداشت های اروپا از این مساله را که آمریکا یک قدرت بی طرف است، به چالش کشید.
معامله قرن، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن را درموقعیت دشواری قرار داده است. اروپا یا باید در سیاست هایش برای مطابقت با سیاست های آمریکا، تجدیدنظر کند یا اعلام مخالفت کند.
دولت جدید رژیم صهیونیستی اول ژوئیه (یازدهم تیر) را به عنوان تاریخ آغاز الحاق تعیین کرده بود. زمانی که علم به این مساله همگانی شد، اروپا شروع به صحبت کردن از تحریم ها کرد.
نمایندگان پارلمان های بلژیک، هلند و آلمان قطعنامه هایی در زمینه اقدامات تنبیهی در صورت اجرای طرح الحاق تصویب کردند.
نظر خود را بگذارید