عبدالباری عطوان کارشناس برجسته جهان عرب و سردبیر روزنامه الرای الیوم در تازه ترین تحلیل خود به سفر سرلشگر باقری به سوریه پرداخته و با عنوان «پنج نکته ای که از توافقنامه جدید نظامی سوریه-ایران می تواند برداشت کرد، کدامند؟» نوشت: 

مسئله قابل توجه در سفر سرلشکر باقری و نه وزیر دفاع ایران برای امضای این توافق این است که این امر تنها چند روز پس از حمله اسرائیل به تاسیسات غنی سازی اورانیوم نطنز صورت می گیرد.
از شرایط امضای این توافق و سخنان مطرح شده در کنفرانس مطبوعاتی آن می توان به پنج نکته اصلی پی برد:

نخست: در متن این توافق به صورت عمدی براین مسئله تاکید شده است که از برجسته ترین اهداف این توافق مجهز کردن سوریه از سوی ایران به سامانه هوایی پیشرفته "باور 373 " و "خرداد 3 " است و این سامانه های دفاعی موشکی جدیدترین سامانه ها در زرادخانه نظامی تهران و توسعه یافته موشک های اس 300 روسیه است.

دوم:تحویل این سامانه دفاعی تاکید می کند روسیه در راستای اجرایی کردن توافق با دولت اشغالگر اسرائیل از اعطای چراغ سبز به فرماندهان سوری برای استفاده از موشک های اس 300 خودداری می کند و این مخالفت روسیه رهبری سوریه را به توسل جستن به ایران برای مقابله با حملات اسرائیل وادار کرده است.

سوم:قانونی کردن حضور نظامی ایران در سوریه و چه بسا افزایش آن و فرستادن این پیام دوجانبه به آمریکا و اسرائیل مبنی بر این که این حضور ادامه خواهد یافت و توسعه پیدا خواهد کرد و ائتلاف راهبردی طولانی مدت دو کشور را بازتاب می دهد.

چهارم: پاسخ دادن به قانون سزار آمریکا.

پنجم:ارسال این پیام به ترکیه از زبان سرلشکر باقری مبنی بر این که این کشور باید بداند مشکلات امنیتی اش تنها از طریق گفتگو و توافق با طرف سوریه حل خواهد شد. به این معنا که ایران در سنگر سوریه در مقابله با حضور ترکیه در شمال این کشور ایستاده است.