این شاعر و منتقد ادبی درباره سرقت ادبی و وضعیت رسیدگی به آن اظهار کرد: مثل هر چیز دیگری ما باید با شاخص‌ها و معیارهای علمی به قضیه نزدیک شویم، یعنی به عبارت دیگر کسی که می‌خواهد در زمینه سرقت ادبی تحقیق و پژوهشی داشته باشد، ابتدا باید کلمات کلیدی این تحقیق و پژوهش در ذهن او باشد؛ مفاهیمی مثل تاثیر پذیرفتن، تقلید کردن، توارد و سرقت. ما باید بین این‌ها تفاوت قائل شویم که خوشبختانه در ادبیات و در سنت ادبی ما برای این‌ها تعریف وجود دارد.
او در ادامه گفت: لذا معتقدم پژوهش در این زمینه هنوز پژوهش دقیقی نیست؛چون پژوهشی نداشته‌ایم که براساس این تعاریف ثبت‌شده و علمی به سراغ این قضیه برود. مسئله دوم این است که این سرقت ادبی یک مسئله تازه و جدید نیست و قدمت آن به اندازه خود ادبیات است. نکته این‌جا است که در واقع در روزگار ما کمیت این قضیه بالا رفته، تعدادش بیشتر شده و این اتفاق به لحاظ کمی وسیع‌تر و گسترده‌تر می‌افتد.
شکارسری سپس با اشاره به عواملی که باعث وسعت سرقت ادبی می‌شوند بیان کرد: به گمان من هرچقدر که از دوران پیشامدرن، یعنی دورانی که صنعت چاپ وجود نداشته به سمت دوران مدرن نزدیک می‌شویم، یعنی دوران حضور چاپ و دوران رونق گرفتن چاپ کتاب و نشریات و طی دهه‌های گذشته، رونق گرفتن فضای مجازی، طبعا زمینه برای این مسئله چه به لحاظ توارد، چه به لحاظ تقلید و تاثیر و چه به لحاظ سرقت ادبی مساعدتر و فراهم‌تر می‌شود.
این شاعر سرقت ادبی را اجتناب‌ناپذیر دانست و گفت: اگر چه باید به این قضیه به عنوان یک نقطه آسیب‌شناسانه در فضای ادبی امروز نگاه کرد اما باید گفت که اجتناب‌ناپذیر هم هست. اگر شما در گذشته برای انتشار کتاب‌تان و برای به سمع و نظر رساندن شعرتان باید مراحل و مسیر طولانی‌ای را طی می‌کردید تا منتشر شود و دیگران آن را بخوانند، آن هم در عرض منطقه یا کشور، امروزه اما با چند دکمه می‌توانید شعرتان را به دنیا بشناسانید و همه آن را بخوانند. امروزه تکثر بیش از حدی وجود دارد. در گذشته این تعداد شعر و این تعداد شاعر و منتقد ادبی وجود نداشت. وقتی در این زمینه دچار این تکثر بی‌کران می‌شویم، زمینه سرقت ادبی هم به وجود می‌آید.
نظر خود را بگذارید